maudnaarafrika.reismee.nl

De zevende week in Ghana

Hoihoi!

Week zeven al weer in “mijn” stadje Senya Beraku! Ondanks dat ik het heel fijn vind en er best wel een beetje naar uitkijk om straks weer naar Nederland te gaan, ga ik Senya ook best wel missen. Mensen op straat kennen ons inmiddels en we worden op de route naar werk ook altijd vrolijk begroet, super leuk!

Dag 42:

Vandaag moest er (in tegenstelling tot vorige week) wel weer gewerkt worden. Vanmorgen ben ik eindelijk gestart op maternity. Mijn collega’s hier zijn Dorothy en Karen, dit zijn de verloskundigen, en Sarah, dit is de assistent. Ik kende twee van de drie al omdat ik de eerste twee dagen in het ziekenhuis ook op maternity heb meegelopen met Lotte. De dag begon met het schoonmaken van de afdeling. Ik wou een doek pakken maar Sarah wou me alles voordoen zodat ik het “morgen zelf kan doen”. Ik stond dus toe te kijken hoe Sarah aan het schoonmaken was. Ben echt blij dat ik eerst heb gekeken want pfoe dit had ik echt niet alleen gekund... (ahum ahum). Gelukkig werd me de rest van de dag wel wat meer toevertrouwd. Zo mocht ik gelijk beginnen met het wegen van baby’s die net twee dagen oud waren. Super schattig, maar ondertussen was ik als de dood dat ik werd ondergeplast of gepoept (of dat ik een baby zou laten vallen). Dit is me godzijdank bespaard gebleven. Vervolgens heb ik vitale functies gemeten bij zwangere vrouwen en zwangerschaps- en HIV-testen gedaan. Het was een drukke dag en het liep lekker door, de ochtend was daardoor ook zo voorbij. Lotte en ik zijn om 12 uur naar huis gegaan om te lunchen want om 13:00 uur zouden we de bureau’s en bureaustoelen “officieel” overhandigen. Het was om 13:00 uur echter nog steeds veel te druk dus hebben we het officiële moment maar even achterwege gelaten en gezegd dat het goed was zo. ‘S middags hebben we verf gekocht want morgen mogen we de muren van de nieuwe kinderafdeling gaan opfleuren met muurschilderingen. De verf en kwasten hebben we gekocht van het overgebleven geld van de donaties. We hebben de drie emmers maar gelijk bij het ziekenhuis gedumpt want we hadden geen zin om die eerst naar huis te sjouwen om ze vervolgens morgen weer mee te nemen. De rest van de middag heb ik gelezen in Lotte’s e-reader. Ik ben bezig in een super spannend boek (Ragdoll, kan ik iedereen aanbevelen) en heb hem bijna uit. Aangezien we morgen zelf mogen beslissen hoe laat we beginnen met het verven heb ik tot lekker laat doorgelezen en ben uiteindelijk in slaap gevallen.

Dag 43:

Vandaag zouden we eigenlijk gaan schilderen alleen dat plan hebben we vanmorgen maar even omgegooid. Lotte had bijna de hele nacht niet geslapen en had ontzettende keelpijn. Ik ben toen nog even naar het ziekenhuis gegaan om te zeggen dat we niet kwamen schilderen vandaag. Iris liep ook mee en we zijn toen samen Senya ingeweest om stof te kopen voor Iris. Ik ben de rest van de dag ook lekker thuis gebleven want ze hadden toch al niet op me gerekend. Dat vond ik eigenlijk ook helemaal niet erg want dan kon ik mijn super spannende boek uitlezen. We hebben allebei de hele dag niks nuttigs gedaan en ondanks dat dit ook wel lekker was, heb ik me ook wel een heel klein beetje verveeld. Dat kwam denk ik omdat we dit weekend ook al helemaal niks hebben uitgevoerd.

Dag 44:

Vandaag was Lotte nog steeds niet fit dus ben ik naar maternity gegaan om te werken. Vandaag was een hele drukke dag want een keer in de twee weken komt op woensdag de arts. Hij komt dan echo’s maken van alle zwangere vrouwen. Vrouwen krijgen hier standaard drie echo’s gedurende de zwangerschap, één in elk trimester. Sommige vrouwen hebben klachten en komen vaker, sommigen vergeten het en komen minder dan drie keer. De arts komt hier pas rond 12 uur ‘s middags maar de eerste vrouwen zitten al voor 8 uur ‘s ochtends te wachten. Het is hier namelijk zo wie het eerst komt, ook het eerst aan de beurt is. ‘S ochtends had ik het heel druk en heb ik veel pasgeboren baby’s gewogen, de stompjes van navelstrengen schoongemaakt, de controle van de vitale functies gedaan en zwangerschaps- en hiv-testen uitgevoerd. Voor de lunch ben ik naar huis gelopen en daarna weer snel terug zodat ik kon zien wat de dokter deed. Ik kreeg de eervolle taak om de uitgedraaide echo’s vast te nieten aan het dossier van de moeder, echt iets waarvoor ik naar Ghana ben gekomen. Ondertussen kon ik gelukkig wel mooi opletten wat de arts deed dus dat was wel interessant. Zoveel tijd als in Nederland voor zwangere vrouwen word genomen tijdens een echo, zo snel ging het hier. Er word vlug gekeken waar de placenta ligt, of de foetus in stuitligging ligt of niet, of het een jongetje of meisje is en er word een schatting gemaakt van de uitgerekende datum. Daarna word er heel hard ‘next’ geroepen en komt de volgende vrouw al binnen. Ondertussen zitten er twee doktersassistenten snel mee te schrijven wat de arts allemaal opnoemt. Het was echt bloedheet in de kamer en de ventilator deed het niet. Op een gegeven moment werd ik helemaal licht in m’n hoofd en kon ik net op tijd gaan zitten zodat ik niet flauwviel. Ik heb toen maar even wat water gedronken maar voelde me echt totaal niet lekker. Aangezien dat nieten ook makkelijk door iemand anders gedaan kon worden ben ik toen naar huis gegaan. Daar heb ik de rest van de middag lekker rustig aan gedaan.

Dag 45:

Vandaag was het dan eindelijk zover, we konden gaan beginnen met schilderen. Iris, de vrijwilliger uit Noorwegen vond het leuk om ons te helpen dus die is ook meegegaan naar het ziekenhuis. Toen we netjes om kwart over 8 bij het ziekenhuis waren, was degene met de sleutel er nog niet. We hebben toen ongeveer nog een uur moeten wachten voordat we het nieuwe gebouw in konden. We hadden van te voren al wat dingen bedacht die we wouden schilderen zoals het alfabet, de getallen 1 tot en met 10 en wat bloemen en vlinders. We hebben alles eerst met potlood geschetst en zijn daarna gaan schilderen. De kwasten waren alleen echt vreselijk dus dat gaf de nodige irritatie (kuch perfectionisme kuch). We zijn de hele dag bezig geweest maar het eindresultaat is echt super mooi geworden. Alle collega’s waren ook helemaal onder de indruk en we hebben de nodige “god bless you”’s mogen ontvangen. Wel super leuk dat ze er zo blij mee waren. Uiteindelijk zijn we met een heel voldaan gevoel naar huis gegaan. Salomé, het meisje wat hier het hele huishouden doet, kookt en voor Nana zorgt gaat morgen helaas weg. Ze gaat studeren vlak bij Cape Coast en ze word dus vervangen door een andere hulp. Dit vinden we allemaal echt heel jammer dus hadden we besloten om haar mee te nemen naar ons vaste plekje bij Tom’s Garden. We hebben echt een hele gezellige laatste avond gehad met z’n allen. Daarna zijn we lekker ons bed ingekropen want morgen gaan we (nu écht voor de laatste keer) een weekend naar Cape Coast en Kakum national park.


Liefs Maud

Reacties

Reacties

Hans van den berg

Nou Maud mooi om je dagen die iedere dag anders zijn te lezen je bent er maar druk mee en wat doe je daar een ervaring op nou veel sucses daar Maud en de groetjes van uit het koude natte nederland

Lia

Hé Maud, leuk alles te lezen weer. En wat leuk dat jullie mochten schilderen op de muren voor de nieuwe kinder afdeling. Je maakt van alles mee, maar pas ook op jezelf hè... ik lees nog wel eens dat je je niet helemaal lekker voelt, mss ook door de " pfeiffer". Kan me voorstellen dat je ook wel weer naar huis wilt...lekker in je eigen omgeving. Ik wens je veel plezier van t weekend en wacht op je volgende verhaal!!
Groetjes van ons

Irma

Hey Maud, wat heb je het toch leuk en bijzonder daar! Prachtige foto’s van de kinderafdeling die jullie leuk hebben omgetoverd tot een fleurige kinderafdeling! Elke dag is wel anders hè? Geen dag verloopt daar hetzelfde, ik geloof dan ook dat je dat ook wel zult missen. Stiekem kijk ik uit naar je aankomst in Nederland ?pssst?. Maak er samen nog een paar leuke weken van en veel plezier dit weekend. Liefs?❤️

Bert

Goed bezig meid, denk dit weekend maar eens lekker aan jezelf in cape coast en Kakum . Lekker genieten van cocktails ijs en lekker eten. Ik hou van je en de groeten aan de meiden. ❤️?

Dick en Deynice

Weer een prachtig verhaal, veel plezier in het weekend in cape coast. De dagen dat je weer naar huis mag zijn af te tellen dus geniet nog maar van alle mooie dingen die je daar beleefd. Groetjes?

Marian

TOPPER!!?

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active