Lieve allemaal,

Hier al vrij snel mijn tweede reisverslag over ons weekendje weg naar Cape Coast!

Dag 4, 5 en 6:
Dag 4:
Vandaag de laatste dag van de week en we hebben vandaag een halve dag gewerkt omdat we in de middag vertrokken naar Cape Coast! Vanmorgen lekker ontbeten met zelf meegebrachte cup-a-soup waar we brood indipten. Na helemaal los te zijn gegaan op liedjes van High School Musical hebben we eerst Nana weer naar school gebracht. Onderweg moesten we nog dealen met wat peuter-drama omdat Nana persé in de draagdoek op m’n rug wou. We waren alleen letterlijk nog 20 meter van de school verwijderd en dus was het de moeite niet meer waard, dat knopen schijnt namelijk best nog even een dingetje te zijn. Nadat we Nana huilend en schreeuwend bij school hadden afgeleverd is Paula naar de school gelopen waar ze lesgeeft en zijn Lotte en ik naar het ziekenhuis gelopen. Het was erg rustig vandaag dus hebben we lakens opgevouwen en met het hoofd van de psychiatrische afdeling gepraat om te vragen of ze daar nog materialen nodig hebben. Daarna kwamen er drie vrouwen/meisjes voor zwangerschapstesten. Lotte en ik hadden een weddenschapje gesloten over hoeveel er daadwerkelijk zwanger zouden zijn. Die weddenschap heb ik gewonnen want ze waren alle drie zwanger. Als ze hier zwanger zijn doe je ook gelijk een urinetest, HIV-test en de vitale controles. Met de HIV test heb ik nog wel een beetje moeite omdat je met een mini pipetje het bloed van de vinger moet halen en op een heel klein testje moet druppelen. Ik tril altijd nogal met m’n hand dus dit is een hele uitdaging voor mij. Voor de rest hebben we nog de controles gedaan bij de moeder die twee dagen geleden was bevallen en hebben we haar baby gewogen. Baby’s krijgen hier niet gelijk een “officiele” naam. Ze worden eerst vernoemd naar de dag waarop ze geboren zijn en dan word later een officiele naam gegeven. Om 12 uur hadden we nog een afspraak met Rosemary om de lijst met materialen aan haar af te geven zodat zij de prijsopgave kan maken. Ook heb ik nog even overlegd over mijn rooster van volgende week, ik begin maandag namelijk op mijn eerste afdeling, de outpatiënt department, best spannend! Nadat we bij Rosemary waren geweest zijn we naar huis gegaan waar Paula al was en hebben we onze tassen gepakt en geluncht. We hadden rijst met pindasoep en kippenpoot. De taxi regelen naar Akoti Junction was nog even een dingetje omdat Albert, de vader van Nana dat zou regelen maar er waren geen taxi’s ofzo en hij deed nogal vaag. Toen zijn we maar gewoon naar een kruispunt gelopen en hebben we de eerste beste trotro waar plek voor drie was aangehouden. We werden er uit gelaten bij Akoti Junction en gelijk kwamen er allemaal mensen schreeuwend op ons afrennen of we naar Cape Coast moesten. We hadden gelijk een trotro die al bijna vol zat dus we hadden geluk, we hoefden niet te wachten. Het is namelijk zo dat als de trotro nog niet vol genoeg is, ze net zolang wachten totdat hij vol is. Soms kan dat wel 3 uur duren! Het was ongeveer 2 uur rijden naar Cape Coast en vanaf daar moesten we nog een taxi nemen naar Oasis beach resort waar we verbleven dat weekend. Die taxi krijgen was wel even heftig en een adrenaline momentje. We werden namelijk afgezet bij een plaats waar taxi’s wachten tot er mensen uit de trotro kwamen, alleen had de bestuurder van de trotro gewoon een random taxi op straat voor ons aangehouden (heel lief natuurlijk maar die taxi pikt dan het werk in van de taxi’s die daar hun standplaats hebben). Ze kregen dus nogal ruzie om wie ons mee mocht nemen en wij hadden daar zelf niet echt een keuze in. Lotte was ondertussen al door een van de mannen in de taxi geduwd die was aangehouden op straat. Hier mochten Paula en ik vervolgens niet meer bij in omdat een man van een andere taxi de deur blokkeerde en steeds dichtsloeg. Mijn hartslag ging echt even naar 120 omdat iedereen zo boos was maar uiteindelijk zijn we allemaal in de taxi gekropen en is de taxi chauffeur snel wegreden. Bij Oasis waren alle drie- en vierpersoons kamers al bezet dus kregen we met z’n drieën een zespersoons kamer, heel chill! We hadden even snel onze spullen gedumpt en toen zijn we in de hangmatten aan het strand gaan liggen, echt ultiem genieten. De golven waren hier zo hoog dat je hier niet echt kon zwemmen, maar ik wil de komende dagen het water nog wel even in. Nadat we even hadden gerelaxt zijn we gaan eten, ze hadden hier gewoon westerse gerechten zoals pizza, pasta en hamburgers, dus ik heb lekker genoten van een spaghettie napoli. Na het eten zijn we de hele avond op het terras blijven zitten, lekker aan de cocktails, waarna we heerlijk hebben geslapen. De hutjes zijn hier met een open raam (wel met spijlen en dan gaas ervoor voor ongedierte) dus je hoort en ziet de golven van de oceaan. Dit was dus echt heerlijk wakker worden de volgende morgen.

Dag 5:
Zoals gezegd werden we wakker met het geluid van de golven, wat echt een vakantie gevoel gaf. Voordat ik ben gaan douchen ben ik het strand opgelopen en heb ik even met m’n voeten in het water gestaan, zo heerlijk. Het douchen was daarna ook echt wel even een momentje. Ze hebben namelijk douches in de buitenlucht met 3 muren en een houten deur, waarbij je naar boven kunt kijken en dan knalblauwe lucht en palmbomen met kokosnoten boven je ziet. Ook erg fijn trouwens, zo’n gewone douche in plaats van een bucket bath waar ik in het vorige reisverslag over had. Voor ontbijt had ik een omelet met geroosterd brood. Tijdens het ontbijt hebben we met z’n drieën even besproken wat we nou gingen doen dit weekend. We zouden eerst vandaag naar Kakum national park gaan alleen het is best duur om daar te komen als je met z’n tweeën een taxi moet nemen (Paula was er al een paar keer geweest en wou dus niet mee). In November komt er een meisje uit Noorwegen bij ons in het gastgezin dus we gaan in november of december nog een keer een weekend naar Cape Coast en gaan dan naar Kakum national park. Na het ontbijt zijn we toen maar het stadje ingegaan om geld te pinnen en naar de supermarkt te gaan om de eerste spullen voor het ziekenhuis te kopen. Onderweg kwamen we langs een stoffenwinkel waar we stof hebben gehaald om een canvas tas van te laten maken. Het duurde even voordat we een stof hadden uitgekozen want er was echt mega veel keus! Op de terugweg zijn we allerlei winkeltjes langs de weg ingegaan. Daar heb ik nog een canvas tas, drie portemonneetjes, twee armbandjes en een schilderij op heel dun canvas gekocht. Al die winkeltjes langs de weg zijn echt geweldig zolang de verkopers je maar niet gaan pushen om wat te kopen. Al de verkopers die ik tot nu toe in Cape Coast heb gezien zijn echt super chill en het is daarom ook heel leuk om rond te neuzen in al die winkeltjes. Toen we terugliepen zagen we heel veel mensen bij elkaar in zwart met rood gekleed, dit betekend dat er een begrafenis is. Het leek wel of heel Cape Coast was uitgelopen om naar de begrafenis te gaan, zoveel mensen als er waren. Toen we terug waren bij het resort zijn we lekker gaan lunchen met hamburgers, lekker westers weer! Met ons uitzicht op de zee, zagen we ineens allemaal mensen in het water springen terwijl je hier eigenlijk niet kunt zwemmen, de golven zijn namelijk erg hoog. Het schijnt dus zo te zijn dat mensen na een begrafenis het water in gaan om het onreine van zich af te spoelen. Er stond ook een vrouw in volle overtuiging te bidden op het strand. Ze deed dit al zingend en dansend en dit was erg indrukwekkend om te zien. Na de lunch zijn we tot een uur of 3 lekker gaan chillen in de hangmatten. Toen zijn we naar Cape Coast Castle gegaan. Dit is een kasteel dat is gebruikt als punt waar de Afrikanen die gekidnapt waren als slaven werden vastgehouden totdat de boten kwamen die hen zou verschepen naar noord, midden en zuid Amerika. We hadden een goede gids die ons echt liet ervaren wat de geschiedenis achter het kasteel was en hoe wreed het er aan toe ging, echt heel indrukwekkend. Toen we terugkwamen hebben we weer even gechillt in de hangmatten en daarna zijn we lekker pizza gaan eten op het terras. Ik ben hier met Paula de hele avond blijven zitten. We hebben gekeken naar een drum/dans sessie en daarna hebben we twee andere duitsers ontmoet waar we de rest van de avond mee hebben gekletst. Het was erg gezellig en rond 11 uur ben ik gaan slapen.

Dag 6:
Vandaag hadden we geen wekker gezet maar werd ik toch rond 7 uur wakker van het geluid van de golven. Vandaag word echt nog even een chill dagje. Eerst even lekker gedoucht en daarna het terras op voor het ontbijt, dit keer een omelet met kaas en ui. Om half 12 moesten we uitchecken waarna we alle spullen op het terras hebben gedumpt. Paula bleef daar namelijk zitten terwijl Lotte en ik nog even naar de bank gingen om geld te halen. Overal waren kerkdiensten bezig en je hoorde door de speakers het gezang en het bidden. Toen we terugkwamen hebben we nog wat gegeten en gedronken en zijn we teruggegaan naar Senya Beraku. Eerst met de taxi en daarna weer 2 uur in een overvolle Trotro. Wij kwamen er als laatst bij in, wat als voordeel heeft dat de Trotro gelijk vertrekt maar als nadeel dat je de minst fijne plekken hebt. Ik zat opgepropt op een heel dun stoeltje met drie tassen op m’n schoot, achter een man die het raam dicht wou hebben. Toen we eindelijk weer ‘thuis’ waren hebben we lekker even gechillt en heb ik m’n kamer opgeruimd (wat echt hoognodig was). Mam, pap, wat dat betreft is het dus niks anders dan thuis. We hadden weer noodles met worstjes voor het avondeten en daarna heb ik met papa en mama gefacetimed zodat ze Grace (onze gastmoeder) konden zien, Grace vond het erg leuk om ze te zien en heeft ze gelijk uitgenodigd om naar Ghana te komen haha! Het relaxte weekend heb ik afgesloten met een heerlijk koud bucket bath en ik ga vanavond maar vroeg slapen, moe van alle nieuwe indrukken van het weekend!

Heel veel liefs,
Ekua Maud

P.S.:

- De naam Ekua (spreek je uit als: Ekwieja) wordt aan een meisje gegeven en betekend “geboren op woensdag”. Kinderen krijgen hier niet gelijk een officiële naam maar krijgen de naam van de dag waarop ze geboren zijn. Dit zijn voor jongens andere namen dan voor meisjes (voor jongens die geboren zijn op woensdag is er de naam Kwaku). Na een tijdje word er vaak tijdens een ceremonie of feestje de officiële naam gegeven.

- Een begrafenis duurt hier altijd 3 dagen. Het begint op vrijdag en eindigd op zondag. Op zaterdag wordt de overledene begraven en op zondag is er een uitgebreide dienst in de kerk. De rest van de tijd feesten ze en vieren ze het leven.